Cihan Demirci anlatıyor...Sabaha karşı bir köpeğe tuş olmak!

Can Baba ile unutamadığım bir gece gene Ankara’da yaşandı... Tahmin edilebileceği gibi epeyce içtikten sonra Ankara’nın önde gelen yayıncılarından Arkadaş Kitabevinin sahibi Cumhur ağabeyin evine misafir geldik babayla gecenin bir vakti. Cumhur abinin ayağa kalktığında benim 1.91’lik boyumu bile geçen insan azmanı bir köpeği var. Aslında çok iyi eğitilmiş bir köpek, ne komut verirsen ona anında uyuyor. Cumhur abiyle eşi mutfağa girip bir şeyler hazırlamaya başladılar. Ben biraz da köpekten tırstığım için lavaboya elimi-yüzümü yıkamaya gittim birkaç dakikalığına. Salondan çıkarken Can Baba bu insan azmanı köpekle hafiften güreşmeye başlamıştı... Geri döndüğümde gördüğüm manzara karşısında bağırmaya başladım: “Cumhur abi yetişiiiiiin Can Baba tuş olmuuuuş!..” Salona koşturan Cumhur abi ve eşi şu manzarayla karşılaştılar. O insan azmanı köpek Can Baba’nın üzerine çıkmıştı ve Can usta boylu boyunca, hareketsiz şekilde yerde yatıyordu. Baba güreşirken sızmıştı! Can Baba’yı kaybettik diye yüreğimizin ağzına geldiği o geceyi hiç unutamam. Onu yatağına taşıdık ve isteği üzerine yatağın yanına bir büyük rakı şişesini, tıpkı bir biberon gibi bıraktık başucuna... (C.D)