Otuzbirinci Nesil

Otuzbirinci Nesil



Yeniden yaşamaya başlamadan önce

Yapılacak işlerim var

Görülecek hesaplarım

Kötü kişi oldum kendimle

Kendimden özür dilemeliyim

Sırf aynı şehirde yaşıyoruz diye

Yakışır mı onca sokağın ırzına geçmek

Hem ne akla uydum da yazdım o mektubu

Hadi yazdım neyse,ne bok yemeye yolladım!



Yeniden yaşamaya başlamadan önce

İyice bir yıkanmalıyım

Bir çivit mavisinde çitilemeli günlerimi gecelerimi

Tırnaklarımı kesmeliyim

Sokağa çıkınca ilk iş bir maden suyu içeceğim

İstanbul`da olsam İstanbul`da olsam

Çocuklu bir dostum var kalkar onun evine giderdim

Daha olmazsa Metin`i bulurdum.



Şu ağaca yalvarayım en iyisi

Diyeyim ki bre ağaç

Ömrün uykuyla geçiyor nasıl olsa

Bir sefer de ben gireyim düşüne.

Bi de o türlü yaşayayım

Bakın işte yeniden yaşamaya başlamadan önce

Kafama bir çeki-düzen verip

Dayayıp döşemeliyim içimi.

Paraya kıyıp bi de kilim almalı

Bağdaş kurup çökmeli üstüne

Otura otura belki ben de o kilime dönerim

Yeşili mavisi uslu.



Yeniden yaşamaya başlamadan önce

Adam olmanın çaresine bakmalıyım

Bu haytalğın sonu yok.

Bi şeyler yapmalıyım

Kahvecilik ederim hiç değilse

Avazım çıktığı kadar ”Şekerli Biiir” diye haykırırım

Bana varmayacaklarını bile bile

Kızlara evlenme teklif eder gönüllerini alırım

O da mı olmadı tutar çocuklara masal anlatırım

Ben de bir işe yararım elbet

Değil mi ya ben de insanım

Yalnız işte yeniden yaşamaya başlamadan önce

Abaza çekmeyi bırakmalıyım