Politikayla Poetika,Poetikayla Politika

Politikayla Poetika,Poetikayla Politika



VI



Felcederim seni! Diye haykırıyor adam.

Felç edecekmiş beni,

Anarşistlik edip bi daha falaka şiiri yazarsam…

Derken suratının şakında “burun” diye gezdirdiği o

korkunç dikeni

Üstümde yakalanan kağıda daldırıp çıkardıktan,

Ve gözlerinin idare lambasını bi miktar daha

kıstıktan sonra,

Utan! diye höykürüyor.Yaşından başından utan!

Şarap imal ettiğin yetmiyormuş gibi,bi de iftira

ediyorsun bu fıkaralara!...

-Dönüp yüzlerine bakıyorum:Başgardiyan Rıza ile

Kuru Hasan.

Yeni yumurtadan çıkmış iki keklik yavrusu kadar

mazlum ve masum,

Ağlayacaklar,dokunsam...

Kaldırıp elimin altındaki sandalyeyi kafalarına

Çakmak geliyor içimden,kendimi zor zaptediyorum-

Sizin için ne diyor bu,biliyor musunuz?”Akbaba” diyor,

“Akbaba”!..

Ve aniden,sol elindeki kağıda sağ elinin tersiyle bir

hükümet darbesi aşkedip,okumaya başlıyor falaka

şiirini...

-Böylece suçumu olanca ağırlığıyla yüzüme çarpıp

yüzüme,oracıkta kahretmek istiyor beni galiba-

Tarzı bir hayli kadim ve hamasî de olsa,fena okumuyor

hani;

Mesela:”Ziyafete konmuş gibi sırıtkanlar” dizesini

okurken özellikle sırıtıyor acı acı...

Giderek,bütün kendini-beğenmişler gibi kendini

kaptırıyor kendi sesinin sihrine...

Utançla hınç karışımı,saydam ve ıslak bir perde iniyor

gözlerine,

Fırlatıyor kağıdı elinden,devletli burnunu ağzının

Kaldıracıyla ortanın sağına aktararak...

Yazdığımda en ufak bir yalan var mı? diyorum.

Fark etmez,diye celalleniyor,Benim cezaevimde

Böyle şeyler yazmak kesinlikle yasak!..

Ama ben de bir insan olarak,dilediğimi düşünmekte

Ve yazmakta hürüm,diye diretiyorum.

Sen insan filan değilsin!Mahkumsun sen mahkum!

Ezerim,felcederim seni,hele bir daha

Böyle münasebetsizlikler dene!..

Ve harika bir “Defol!” la bitiyor bu hayatta görüp

Göreceğim en olumlu,en parlak eleştiri...

Dahası var:

Cırcırlı`dan Kapıaltı`na geçerken artık,silah yerine

Şiir arıyorlar üstümde o günden beri...